photoplasticon/panopticon / fotoplastykon/panoptykon
2009
|
installation in the townscape of Wrocław
instalacja w przestrzeni publicznej Wrocławia |
|
|
The dome. There is a camera installed at the very centre, on the level of identical, grated windows. It constantly rotates on its axis. It films changeable (thanks to the movement) / changeless (thanks to centric architecture) frame. This image is being transferred live to the monitor, installed at the entrance to the dome, constituting virtual "scope" to the interior, while a physical access inside the dome is blocked.
The installation connects within one architectural form the concepts of Photoplasticon and Panopticon, creating a specific closed circuit. The camera imitates a control tower of Panopticon. The monitor with constantly displayed video image imitates oculars of Photoplasticon. The base for the work is an existing dome of The Four Domes Pavilions in Wrocław. Beside its architectural form (the circle plan, rhythmic, the grated windows, the central entrance) a multilayered history of this place*, inseparable from ruling in certain time ideology, was significant contextual determinant for the installation. * The Four Domes Pavilion, together with the next Centennial Hall constitute integral, urban-architectural exposition complex. The impulse to its establishing was Prussian exhibit in 1913, commemorating 100th anniversary of victory at Leipzig. It was used in nazi time (Adolf Hitler's speech in 1933) and People’s Republic of Poland (the cycle of propaganda Regained Territories Exhibitions and the World Congress of Intellectuals for the Protection of Peace in 1948). In 1952, The Four Domes Pavilion was allocated to host Wrocław Feature Films Studio. In recent years, there is no effective concept for its use what is the reason for its disastrous technical condition. / Kopuła. W samym jej centrum, na wysokości rzędu jednakowych, zakratowanych okien, zainstalowana jest kamera, obracająca się nieustannie wokół własnej osi, filmująca zmienny (dzięki ruchowi)/ niezmienny (dzięki centrycznej architekturze) kadr. Obraz ten przesyłany jest na żywo do monitora, zainstalowanego w wejściu do kopuły, stanowiąc rodzaj wirtualnego "wziernika" do wnętrza, podczas gdy fizyczny dostęp do wnętrza kopuły jest zablokowany. Instalacja łączy w jednym obiekcie architektonicznym koncepcje fotoplastykonu i panoptykonu, tworząc swoisty zamknięty obieg. Kamera imituje wieżę kontrolną panoptykonu. Monitor z nieustannie odtwarzanym obrazem wideo imituje okulary fotoplastykonu. Bazą dla pracy jest istniejąca kopuła Pawilonu Czterech Kopuł we Wrocławiu. Obok jej formy architektonicznej (plan koła, rząd rytmicznie usytuowanych, zakratowanych okien, centralne wejście), istotną determinantą kontekstualną instalacji jest wielowarstwowa historia tego miejsca*, nierozerwalnie związana z rządząca w danym czasie ideologią. *Pawilon Czterech Kopuł wraz z sąsiadującą z nim Halą Stulecia stanowi integralny wystawienniczy kompleks architektoniczno-urbanistyczny. Impulsem do jego powstania była pruska wystawa z 1913 roku, upamiętniająca stulecie zwycięskiej bitwy pod Lipskiem. Używany w czasach nazistowskich (przemówienie Adolfa Hitlera z 1933 roku) i w czasach PRL-u (zorganizowany w 1948 roku cykl propagandowych Wystaw Ziem Odzyskanych ze Światowym Kongresem Intelektualistów o Obronie Pokoju). W 1952 roku Pawilon Czterech Kopuł przeznaczony został na działalność Wytwórni Filmów Fabularnych. W ostatnich latach brak efektywnego pomysłu na jego użytkowanie i jego stan techniczny jest katastrofalny. The work realised within Art that has been through a lot, the project by Art Transparent Foundation. /
Praca zrealizowana w ramach projektu Sztuka po przejściach Fundacji Art Transparent. |
